Nic nie jest tym, co widzisz
PrzezJanusz Andrzejczak
Niechaj wiersz ten
garść próchna
ku koronom wzniesie
i w prześwicie ożyje
jak roje motyli.
Nic nie jest tym,
na co patrzysz w lesie,
ktoś tylko własny obraz,
w pustelnię rozpylił.
Z tej to mgły,
z tej poświaty,
lasy powzrastały.
I ty wzrosłeś człowieku.
Ty: najmniejszy z małych.
Któremu się wydaje
że cokolwiek widzi.
Sosny, dęby i świerki
i brzozowe gaje
Nic, nic nie jest tym
co widzisz.
To wszystko ci się
wydaje
wydaje
wydaje…
Janusz Andrzejczak
Janusz Andrzejczak
